Ik heb dus een plan. Een tamelijk idioot plan. Het kan, daarvan ben ik overtuigd. Maar het is niet vanzelfsprekend. It’s not a walk in the park. It’s an uphill battle. Enzovoort.

Het begon ermee dat ik een paar weken geleden besloot me erbij neer te leggen dat het met fietsen lastig is om weer echt in een goed sportritme te komen. Met hardlopen is dat makkelijker. Maar ik heb nauwelijks gelopen afgelopen jaar, dus zomaar weer oppakken, dat gaat niet. In plaats daarvan besloot ik weer helemaal bij het begin te beginnen: het ‘starten met lopen schema‘ van sportzorg.nl. Daarmee zijn de eerste weken de trainingen voor mij makkelijk te doen – ik heb weliswaar niet veel meer over van de conditie die ik ooit had, maar het is ook weer niet helemaal weg en mijn lichaam is natuurlijk toch wel getraind (‘spiergeheugen’) – en het mooie is dat er vanzelf altijd vooruitgang in zit. Zo gezegd, zo gedaan.

Vervolgens was ik voor mijn werk in Berlijn. Ik arriveerde op 30 september in die fascinerende stad. Het duurde even totdat ik begreep waarom ik zo veel mensen in een zelfde sportjasje over straat zag lopen. Het kwartje viel toen ik mij een weg moest banen door een enorme rij mensen die allemaal hun ‘ik heb de marathon van Berlijn 2024 overleefd’-goodie bag of wat dan ook op gingen halen. In mijn hotel was het ook vergeven van de stijf lopende mensen die trots een Berlin-marathon-shirt droegen. Ik had mijn hardloopspullen mee om een van mijn beginnerstraininkjes – langste blok: 2 minuten… – te doen, want ja, dat ziet er leuk uit op Wandrer. Kijk, ik heb in Berlijn gelopen! Maar dat kan natuurlijk een stuk meer en langer. Het plan begon zich te vormen, helemaal toen ik door omstandigheden langer in Berlijn bleef dan gepland en in een geweldig – en toch betaalbaar – hotel pal naast Hauptbahnhof overnachtte.

De marathon van Berlijn 2025… Het is over 49 weken. Ik heb vandaag al blokjes van 4 minuten gelopen dus ik ben er bijna!

Ik zei het al: het is een idioot plan. Over het lopen maak ik me eigenlijk niet zo’n zorgen. Twee jaar geleden heb ik in 13 weken mezelf opgetraind voor een halve marathon. Ik kwam toen vanuit een betere basis, maar niet echt qua hardlopen, want ik was net hersteld van een blessure. Ik heb genoeg tijd, en de trainingsarbeid kan ik wel aan. Bovendien heb ik het voordeel dat ik fysiologisch gezien juist relatief beter word naarmate de inspanning langer is. Bij een marathon zal ik relatief hoger eindigen dan bij een halve, bij een halve hoger dan bij een 10km, enzovoort. De discipline is een lastiger punt, maar het hebben van een doel – en het is een groot doel – helpt daar enorm bij.

Er zijn echter twee dingen waar ik me zorgen over maak, en een daarvan is de reden dat ik deze blog niet op Instagram promoot. De echte uitdaging is niet het lopen maar het feit dat ik minstens twintig kilo moet afvallen om dit een reëel plan te laten zijn. Afgelopen jaar is geen goed jaar geweest voor mij, door een combinatie van werk- en privé-omstandigheden waar ik verder niet op inga. Het heeft geleid tot een verslechtering van lifestyle maar vooral tot veel en veel minder sporten. En dan vliegen de kilo’s eraan. Het is totaal uit de hand gelopen. En dat is ook weer een van de redenen waarom ik nu dit plan heb bedacht. Een groot sportdoel gaat helpen bij het verbeteren van de discipline, zowel qua sporten als qua lifestyle. Ik ben al eens dertig kilo afgevallen in iets meer dan een jaar, twintig in iets minder dan een jaar is dus niet onmogelijk.

Het tweede obstakel is de timing. 21 september kan het, zeker in het landklimaat van Berlijn, erg warm zijn. En los daarvan betekent dat dat ik het belangrijkste deel van de voorbereiding, met het grootste volume, in de zomer moet doen. Ik kan enorm slecht tegen hardlopen in de warmte. Gewichtsverlies gaat daar wel bij helpen, maar toch.

O ja, en natuurlijk is er nog een derde obstakel. Diabetes type-1 maakt het natuurlijk een stuk lastiger, hardlopen meer dan fietsen, waarbij je gemakkelijk meer spullen mee kunt nemen. Zoals het er nu naar uitziet zal ik alleen, zonder enige ondersteuning, naar Berlijn moeten. Maar goed, daarmee moet ik sowieso leven. En bij de halve ging het ook goed, maar had ik wel ondersteuning.

Wordt vervolgd!

Garmin VO2-max: 39

Stryd-predictie 5km: 38:16

Stryd-predictie marathon: 6:36:10