Vrijdagochtend

Twee duiven op de schutting die voortdurend opvlogen, om elkaar heen fladderden en weer neerstreken. Het koffieapparaat dat gereinigd moest worden. Een mevrouw die vertederd naar de schaapjes keek. Een moeder op een fiets die toen ze over de klinkers fietste met een hand het gerammel van het lege kinderstoeltje probeerde te dempen. Hijgende mensen op de metershoge trap bij het station. “Ze irriteerden elkaar.” Een enorme burgerlul in een burgerlullenhemd die met behulp van een hele grote koptelefoon gelukzalig naar muziek luisterde. Mensen in winterjassen en sjaals en mensen zonder jas. In mijn hand een stapeltje van zes cd’s. Een jongedame met een getailleerd rood plastic jasje en een zeer strakke spijkerbroek waarin haar welgevormde derrière alle kanten op bewoog. De treurige meneer van het koffietentje die de klanten naar binnen probeerde te kijken, maar ze kwamen niet. Gedachtes over het einde van de wereld en het einde van de mensheid en of dat samen zou vallen. Een mevrouw met een hindoestaanse outfit met daaroverheen een hele gewone jas van de Zara of H&M. Een jongedame die het kantoor binnenging met haar vakantiebagage bij zich. De spiegel in de lift vertelt me dat ik me beter toch maar had kunnen scheren. Een man in de lift die afscheid nam met “nou, werk ze nog vandaag hè”. Een collega die de voorzakken van zijn colbert had losgemaakt en daar van alles in en uit frotte. En toen was de dag nog maar net begonnen.