Een week of drie geleden was het weer eens prijs. Fiets gestolen. Het is telkens hetzelfde verhaal: ik ben er met mijn hoofd niet bij, vergeet mijn fiets op slot te zetten en alsof ze er een neus voor hebben slaan de fietscriminelen genadeloos toe. Deze keer besloot ik voor de goedkope variant te gaan, het werd een exemplaar van Halfords. Mijn vriendin had nog wel een kettingslot liggen dat voor haar eigenlijk te zwaar was. Een beetje veel slot voor een beetje weinig fiets, maar het scheelde weer geld.
Vanavond parkeerde ik mijn nieuwe rijwiel voor het eerst in de stad. Het regende pijpestelen, ik wilde zo snel mogelijk naar binnen. Maar dat was buiten het kettingslot gerekend. Normaal is het sleuteltje erin, omdraaien, pin uit slot, slot om nietje en fiets, pin in slot, sleuteltje omdraaien en eruit. Niet dus. Het slot bleek voor mij ondoorgrondelijke geheimen te hebben. Wat ik ook probeerde, ik kreeg het niet open. Met elke dikke regendruppel die langs mijn gezicht liep groeide mijn frustratie. Ik wilde mij niet laten kennen, zo’n slot moet toch te doorgronden zijn! Opeens lukte het, geen idee waarom. Plotsklaps werd ik bevangen door een nieuwe angst. Straks staat mijn fiets er nog maar krijg ik het slot met geen mogelijkheid meer open. Het nietje als fietscrimineel.
Ontdek meer van ivo-habets.nl
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.