Ik zal maar met de deur in huis vallen: dit album vind ik werkelijk niet om aan te horen. En daar zijn meerdere redenen voor. Ik herinner me dat dit album, of vooral de singles, uitkwam(en) in 1986. Het was […]

Ik kan variëren op de intro van mijn reactie op The Doors: stel je toch eens voor dat je in 1972 in je lokale platenzaak een debuutalbum van een onbekende Amerikaanse band ziet liggen. De coverart is niet bepaald mooi […]

Het is onwaarschijnlijk maar echt waar: tot deze langskwam in dit project had ik nog nooit een album van Muse geluisterd. Ik weet eerlijk gezegd zelfs niet of ik ooit een nummer van Muse heb gehoord, en me daar op […]

Laat ik niet te lang stilstaan bij de zeer bijzondere geschiedenis van dit album. De korte versie: dit moest de opvolger worden van ‘Pet sounds’, in 1966 werd begonnen met de opnames. ‘Pet sounds’ was het antwoord van de Beach […]

Vooraf: nee, dit is geen recalcitrant gedrag en het zijn ook geen tikfouten. Dit album doet niet aan hoofdletters en soms aan creatieve spelling. Dat mag natuurlijk. Zoals al vaker gesteld: de vormgeving is ook onderdeel van het begrip album.] […]

Huh? Dit zou je een obscuur album kunnen noemen. Ik schreef in de vorige aflevering al dat ik hier tot mijn verbazing nog nooit van gehoord had, maar het blijkt nog wat bijzonderder. Dit album staat niet op Spotify. Daar […]

Tsja. Wat moet ik hier nu mee? Ik vind het niet best. Het interessantste aan dit album is de rol van de man achter dit album: Rick Rubin. Die komt op minstens drie totaal verschillende manieren voor in het boek. […]

Ojee. Ik ontkom er niet aan hè. Ik zal met de billen bloot moeten. Even diep ademhalen. Over mijn schouder kijken… Jimi Hendrix, ik heb er niet zo veel mee, ik kan er niet zo veel mee, het doet me […]

De dag die je wist zou komen… Of hoe ging die totale taalverneuking van het Koningslied ook alweer? Deze exercitie begon met een hiphopalbum. Ik maakte me toen ik begon vooral zorgen over hiphop: ik heb er niks mee, ik […]

Combineer een fenomenale songwriter die goed kan zingen met een hele goede zanger en je krijgt het befaamde duo Simon en Garfunkel. Ze staan met drie albums in het boek. Let wel, drie van de vijf die ze samen gemaakt […]

Dit is mogelijk een van de meest merkwaardige albums in het boek. De meeste populaire muziek die we in het boek vinden is een variant van ‘witte mensen die muziek spelen afkomstig uit zwarte cultuur’ en soms ‘zwarte mensen die […]

Wie is, of beter: was, Gary Gilmore? Dat is de vraag die onvermijdelijk opkomt bij het luisteren van dit album. Of wacht even, eigenlijk komt die vraag niet op. Of toch wel? Er is het een en ander aan de […]

Toen dit album uitkwam in 1997 was ik geabonneerd op Oor. Dit album veroorzaakte een regelrechte sensatie en ik ging mee in de vaart der volkeren: ik kocht het. En ja, dit is wel degelijk muziek die mij kan bekoren. […]

Alweer een beetje een ingewikkeld album. Waarom, dat komt zo. Het is weer een band waar ik echt helemaal niks vanaf wist. Door de naam dacht ik automatisch aan de Doobie Brothers, en hee, die komen zometeen weer langs. Maar […]

Wat een merkwaardig album is dit. Ik weet niet goed wat ik ermee aan moet. De geschiedenis van New Order is natuurlijk apart. De band ontstond ooit uit de restanten van Joy Division dat door het overlijden van Ian Curtis […]

En ik maar denken: waar ken ik ‘Personal Jesus’ toch van? Johnny Cash! In zekere zin heb ik wel iets met Depeche Mode. Toch had ik er tot vandaag nog nooit een album van beluisterd. Maar als vaste kijker van […]

Hier hebben we weer een album dat al heel lang in de kast staat maar dat ik nooit veel aandacht heb gegeven. Het bevat natuurlijk het prachtige ‘Brass in pocket’, misschien wel een van de meest karakteristieke new wave-nummers. Maar […]