Wat een mijlpaal! Het vijftigste album. Speciaal om die reden rond ik de waardering af naar een 5 en niet neerwaarts naar een 4. Ook omdat het album eindigt met een van de betere nummers, en dan ga je altijd wat lekkerder zo’n album uit. Niet zoals bij LCD Soundsysteem dat eindigde met 26 minuten slaaptherapie.
Zoals vaker: ik ben me er niet van bewust dat ik ooit muziek van Kanye West heb gehoord. Dat zal echter ongetwijfeld wel het geval zijn, want de man is volgens mij behoorlijk beroemd en een van de grotere artiesten van de laatste decennia. Dus ik zal vast ergens geweest zijn waar zijn muziek op stond maar volledig aan mij voorbijging.
Ik moet zeggen, na aardig wat hiphop-albums, ik zie hier wel kwaliteit in. Dat heeft vooral met de stijl te maken: de tracks waarover gerapt wordt zijn behoorlijk muzikaal en afwisselend. Het is niet zoals ik eerder ben tegengekomen een sample die uitentreuren herhaald wordt, nee, het zijn soms complete nummers met een normale opbouw. En dat bevalt me een stuk beter, uiteraard.
Jammer alleen dat het album begint met een nummer dat amper aan te horen is… ‘Dark fantasy’. Kattengejank-fantasie zou ik het eerder noemen. Dat is toch niet te doen? Waarom deze zaaddodende openingstrack?
Het album vervolgt een stuk beter met ‘Gorgeous’. Spotify-hit ‘Power’ vind ik niet al te best, maar… een nummer dat nadrukkelijk en herhaaldelijk ’21st century shizoid man’ aanhaalt kan weinig kwaad doen. En dan een miljard Spotify-streams. Hoeveel van die mensen hebben het briljante origineel van King Crimson geluisterd? Dat komt maar aan 37 miljoen streams dus vermoedelijk zo goed als 0.
‘So appalled’ springt er voor mij echt uit. Dat vind ik oprecht een geslaagd nummer en ik blijf me afvragen waar het me toch zo sterk aan doet denken. Een zoektocht naar gebruikte samples levert niks op. Het veel gestreamde ‘Runaway’ vind ik ook goed te doen. Dat gaat meer richting arrenbie, toch? Maar dat bedoel ik deze keer niet zo negatief, er wordt niet gehuild.
Sprong vooruit: slotnummer ‘Who will survive in America’ is ook heel behoorlijk. En heeft de minste streams van het album. What else is new… Maar goed, het album is natuurlijk ook weer veel te lang, met bijna zeventig minuten. Dus dat luisteraars afhaken is best te begrijpen.
Niet doen, lieve artiesten. 40 minuten is een prima lengte voor een album.
Nu ja, geen heel teleurstellende kennismaking dus. De eerste en derde luisterbeurt bevielen me beter dan de tweede, om wat voor reden dan ook.
Door naar… Nee, ik vind het tijd voor een tussenbalans én ik vind dat ik na elke 50 albums er eentje mag opvoeren waarvan ik het onbegrijpelijk vind dat het niét in het boek staat. Ik begin met een genre dat vrijwel volledig genegeerd wordt.
Ontdek meer van ivo-habets.nl
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.