Joey Berghuijs kwam de kleedkamer binnen. Hij liep naar zijn vaste plek en trok zijn overall uit. Hij had zin om zich vanavond ongegeneerd te gaan bezatten. Hij zou naar de kroeg gaan met een paar voetbalmaten, Esther had hij niks verteld. Ruzie vooraf of ruzie achteraf, ist mir egal dacht hij.
Het leven van Joey was in hoog tempo een puinhoop aan het worden. Zeven jaar geleden zag het er zo mooi uit. Hij kwam net van de mts en vond meteen een baan bij Harkema metaal. Draaibankwerker, precies waarvoor hij had geleerd. Ze waren zo tevreden over hem dat hij al na een half jaar een vast contract kreeg. Esther raakte kort daarna zwanger, maar gezien zijn vaste baan zagen ze dat wel zitten. Ze trouwden, het halve dorp was erbij en ze maakten er een prachtig feest van. Ze kochten een huis. De bank wilde zelfs hypotheek geven voor een nieuwe keuken en een nieuwe badkamer, en doordat de hypotheek grotendeels aflossingsvrij was konden ze de hypotheeklasten zelfs uit Joey’s salaris betalen. Esther bleef wel werken, ook na de geboorte van Kelly, maar niet meer dan acht uur per week.
Zeven jaar later was de idylle volledig in elkaar gestort. Harkema metaal ging sluiten. Of dat nou door concurrentie uit China of uit Polen kwam kon Joey geen zak interesseren. Al een half jaar probeerde hij een andere baan te vinden, maar in de verre omtrek waren geen banen als draaibankwerker meer te vinden. Schoonmaker kon hij worden, of knecht op een boerderij. Hij vond koeien stinken. Door de crisis en doordat iedereen wegtrok uit het gebied was hun huis inmiddels veel minder waard dan waarvoor ze het gekocht hadden, om maar te zwijgen over de kosten van de keuken en de badkamer. Onder water noemden ze dat bij de bank, en dat omschreef wel hoe Joey zich voelde. Als hij werkloos raakte zouden ze het huis waarschijnlijk moeten verkopen. Gelukkig hadden ze een nationale hypotheekgarantie, maar dan nog. Esther had gevraagd of ze meer uren kon gaan werken, maar de winkel waar ze werkte had het ook moeilijk. Esther mocht blij zijn dat ze nog niet was ontslagen was in feite de reactie.
Het leven met Esther en Kelly was ook geen feest. Kelly was lief, maar Joey hield het niet langer dan een paar uur in haar buurt uit. En Esther was steeds nukkiger geworden. Joey vermoedde trouwens dat ze het deed met de buurman. Volgens Esther was ie homo, maar het viel Joey telkens op dat de man onafgebroken in Esther’s decolleté staarde. Hij wist eigenlijk niet of het hem kon schelen.
Joey verliet de fabriek. Het was honderd meter lopen naar de kroeg.
Ontdek meer van ivo-habets.nl
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.