Een idioot plan is een realistisch plan geworden: mijn deplorabele testloop over 5 kilometer

Op zaterdag 29 mei 2021 stond een fietstraining met tempoblokken op de agenda. Ik fietste die dag 105,4 kilometer aan 31,4 km/h gemiddeld. Let wel: 3 uur en 21 minuten met mijn snoet in de wind, 0 meters in het wiel.

Krankzinnig.

10 juli van dat jaar reed ik bijna 210 kilometer in de Clasico Boretti. Na een kilometer of 160 kwam ik achterop een grote groep. Ik reed naar voren, nam de leiding en 20 kilometer lang kon niemand overnemen. Een iemand kwam even naast mij, realiseerde zich dat mijn tempo wat was gezakt door de tegenwind en ging gauw weer in het wiel. Na die 20 kilometer sloegen we rechtsaf: de Grebbeberg. Ik ging circa 400W trappen en reed iedereen minstens een halve minuut op achterstand. Ik heb nooit betere benen gehad op de fiets.

Begin 2022 liep ik mijn eerste halve marathon. Ik was niet tevreden met het resultaat omdat ik net boven mijn streeftijd van twee uur bleef (chip-tijd, Strava zegt dat ik net sneller was), maar achteraf mag ik best tevreden zijn. Mijn voorbereiding besloeg dertien weken, terugkomend na een blessure. Het was het jaar dat vlak voor kerst een hele tijd overal ijs lag waardoor trainen bijna niet mogelijk was. En ik dronk en at te weinig in die matig georganiseerde wedstrijd (de beloofde sportdrank was nergens te bekennen) en kwam zo dood als een pier over de finish.

Das war einmal. Ik heb een ongelofelijk rotjaar achter de rug. Ik ga er verder niet over uitweiden. Feit is dat het qua werk een heel erg lastig jaar was en dat ik het ook privé zwaar voor mijn kiezen heb gekregen. En dat ik – dat zal deels gerelateerd zijn – in een jaar zeven keer ziek ben geweest, variërend van een huis-tuin-en-keuken-verkoudheid tot twee keer op de Spoedeisende Hulp in het ziekenhuis en twee antibioticakuren waarvan een drie weken duurde. Het resultaat daarvan is dat ik vrijwel het hele jaar nooit de energie op heb kunnen brengen om structureel te sporten. Als je mentale en fysieke batterij na een werkdag helemaal maar dan ook echt helemaal leeg zijn, dan gaat het gewoon niet. Dan moet je verstandig zijn en naar je lichaam luisteren. Eind 2021 ben ik mede in een burn-out terechtgekomen doordat ik naast mijn ook toen veel te drukke en zware werk (en ook toen gecombineerd met mentale druk door een sterfgeval in de familie) het sportschema van iemand met een parttime baan probeerde vol te houden, terwijl ik een (veel) meer dan fulltime baan had. Dat gaat mis en dat wil ik niet weer.

Dus heeft het sporten het hele jaar op een laag pitje gestaan. Sinds oktober probeer ik het hardlopen met een beginnersschema weer op te pakken. Dat gaat heel moeizaam. Het grote probleem is dat ik mijn calorie-inname nooit heb aangepast aan mijn (al anderhalf jaar) sterk afgenomen calorieverbruik. Dat gaat dus ook mis. De teller stopte bij twintig kilo erbij, waarvan ik er hoera hoera inmiddels één kwijt ben. Wat niet hielp, waar ik eerder over schreef, is dat ik ergens halverwege flink ziek ben geweest en mentaal zwaar werd belast. De laatste weken, ondanks dat het belachelijk druk was qua werk, hou ik min of meer de regelmaat van drie trainingen per week erin. En dan ga je opeens snel vooruit. In Trainingpeaks zie ik de CTL na een heel diep dal nu opkrabbelen, elke week komt er een beetje bij.

Vandaag kwam het beginnersschema ten einde. Hoe symbolisch: op Kerstmis beleefde ik mijn wedergeboorte als veel te zware hardloper. Het gaat nergens over. De pace pro van mijn geliefde Garmin had ik op 7m/km gezet, strevend naar een tijd 35 minuten. De eerste twee kilometer startte ik te voorzichtig. Mijn oude duurvermogen is blijkbaar toch niet helemaal weg, want daarna ging het eigenlijk alleen maar beter. Aan de denkbeeldige finish bleek ik een (moving) 5 kilometer in 34:32 te hebben gelopen. Dat was ooit meer dan tien minuten sneller, 2 m/km dus. De snelste kilometer ging in 6:20. Ooit 4:17.

Maar goed, laat ik maar vooruit kijken. Het grote doel is de Golden Ten op 29 mei. De streeftijd ga ik bepalen afhankelijk van hoe het met het gewicht gaat. Een uur zou heel mooi zijn maar dan moeten er echt veel kilo’s vanaf.

Garmin VO2-max: 36 (-/- 3)

Stryd-voorspelling 5km: 33:14 (-/- 2:52 – NB het had wel sneller gekund maar echt niet zo veel, misschien 34:00)

Stryd-voorspelling 10km: 1:09:48 (-/-6:18)

Stryd-voorspelling halve marathon: 2:36:56 (-/- 11:24)

Stryd-voorspelling marathon: 5:42:36 (-/- 0:34:28)

Stryd-critical power: 254W (+/+ 18W)

Gewicht: +1,1 kilogram


Ontdek meer van ivo-habets.nl

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.