Hij reed de helling van het parkeerdek van de Albert Heijn af. Het is zo’n helling waar je het beste kunt remmen op de motor. Een dierbare jeugdherinnering schoot hem te binnen, en een glimlach verscheen op zijn gezicht.
Zomer 1986. Een oom en tante met kinderen in dezelfde leeftijd als hij en zijn zus gingen al jaren naar dezelfde camping in Zuid-Frankrijk, zij gingen dat jaar voor het eerst mee. De reis werd elk jaar op dezelfde wijze afgelegd, in Noord-Frankrijk waar de snelweg overgaat in péage werd de Route National gekozen. Iets voorbij de helft werd overnacht op een camping in Macon. De keuze voor de provinciale weg zal wel te maken hebben gehad met de nogal zuinige inborst van zijn moeders familie, opgegroeid in bittere armoede. Het was de eerste keer dat hij zo’n lange autorit meemaakte, en als uiterst leergierig kind keek hij zijn ogen uit. Ergens ver ten noorden van Dijon voerde de route door een dorp dat wel in een gat leek te liggen. De weg ernaartoe ging zeer steil naar beneden. Langs de kant van de weg een eindeloze reeks waarschuwingsborden en een heel groot bord waarop stond: “Utilisez votre frein moteur“. Hij vond het intrigerend, maar wist niet wat het betekende. Een jaar later, zelfde gezelschap, zelfde vakantiebestemming, zelfde routeplan, zelfde bord. Inmiddels had hij een beetje Frans geleerd op school, en hij kon het nu wel lezen maar begreep niet wat het betekende. Hij durfde het zijn vader niet te vragen.
Na drie broeiend hete weken in de Midi werd de terugreis aangevat. ’s Middags kwamen ze in een enorm noodweer terecht, het water stroomde langs de autoramen. De camping in Macon was half weggespoeld, de caravans leken wel te drijven op het water. Er zat niets anders op dan doorrijden en om het wat meer op te laten schieten namen zijn oom en zijn vader (de vrouwen durfden niet te rijden respectievelijk hadden geen rijbewijs) knarsetandend de tolweg. Dat bleek toch wel erg prettig te rijden, de tijdwinst was enorm en de halteplaatsen waren zowaar netjes en voorzien van fatsoenlijke toiletten. Bij de volgende vakanties zou die investering toch maar voor lief genomen worden. Ze zouden nooit meer de steile helling afrijden, nooit meer dat gat induiken, nooit meer dat mysterieuze waarschuwingsbord zien.
Ontdek meer van ivo-habets.nl
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.