Het is best verfrissend om dit soort muziek (zo veel mogelijk) onbevooroordeeld te luisteren. Net als The Prodigy viel dit mij alleszins mee, het scoort bijna een voldoende. Vooral blues maar ook gospel krijgen een ultramodern jasje aangemeten en dat werkt best. Soms komt er dan een nummer tussendoor met hersenloze boemboemstampstamp, dat haalt het gemiddelde naar beneden. ‘Machete’ is waarschijnlijk het dieptepunt.
Ik werd hier gefopt door Spotify. Ik wilde een voldoende geven vanwege het mooie slotnummer met heerlijk trage synthesizerakkoorden: ‘Memory gospel’. Helaas, bij tweede beluistering bleek dat geen onderdeel te zijn van dit album. Ja, half. Het is blijkbaar een B-kantje dat op de extended versie van dit album is opgenomen. Maar daar doen we niet aan.
Overigens is dit ook weer een voorbeeld, net als The Prodigy, waar ik de bekendste nummers zo ongeveer het minste pruim. Uitzondering is ‘ Why does my heart feel so bad?”, dat kan er goed mee door. Het hoogtepunt is wat mij betreft ‘Everloving’. Want ja, daar zit muziek in. Echte muziek weetjewel, met instrumenten.
Ojee, we gaan verder met iets waarvan ik zelfs geen idee heb welk genre ik kan verwachten, van ver na mijn editie van het boek. Uit 2012. Bidden dat het meevalt.
Ontdek meer van ivo-habets.nl
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.