Tsja.
Wat moet ik hier nu mee?
Ik vind het niet best. Het interessantste aan dit album is de rol van de man achter dit album: Rick Rubin. Die komt op minstens drie totaal verschillende manieren voor in het boek. Hier, bij Run D.M.C., vrijwel tegelijkertijd bij het waanzinnige ‘Reign in blood’ van Slayer, en een hele tijd later bij de come-back van Johnny Cash – ook tamelijk waanzinnig.
Dit is niet waanzinnig. Dit album wiebelt heen en weer van interessante momenten naar bijna – voor mij – onluisterbare, doodsaaie drumcomputermuziek. De truc die producer Rick Rubin hier uithaalt is echt té opzichtig. We hebben een – uiteraard gekleurd – rap-trio en we laten hun raps klinken tegen muziek van de ultieme witte muzieksoort: (hard)rock. Meer specifiek: ‘Walk this way’ van Aerosmith. En ja, het kan niet ontkend worden: dat werkt. Uitstekend zelfs.
En dus werd met dit album zowel de eigen traditionele doelgroep als de jonge witte doelgroep aangesproken en werd dit met voorsprong het destijds best verkocht hiphop-album ooit.
Of dat per se gerechtvaardigd wordt door de muziek is natuurlijk een kwestie van smaak. Dat ik vind van niet was al duidelijk. De dreunende drumcomputer die het album domineert is verschrikkelijk. Ja, ‘Walk this way’ is oprecht een sterke novelty-hit. In ‘Raising hell’ wordt datzelfde trucje ook vrij overtuigend uitgevoerd. Maar een groot deel van het album blijft hangen in dreun-rap-dreun-rap-dreun-rap hersenverwekende herrie. Het tamelijk swingende ‘It’s tricky’ verdient nog vermelding. Het is de grootste Spotify-hit. Ik moest in het boek lezen dat dit gebaseerd is op het geweldige ‘My Sharona’ en als je dat weet hoor jet het meteen. Maar als je het niet weet hoor je het amper want dat nummer wordt gemaakt door de vrolijk kwinkelerende gitaren die hier totaal ontbreken. En door de geweldige gitaarsolo, die helemaal niet aangeraakt wordt. Maar zoals gezegd, het is wel het meest swingende nummer van het album.
Geef mijn portie maar aan Fikkie, zou ik zeggen.
Door met iets waar ik dus echt nog nooit van gehoord heb, terwijl het nota bene wel uit mijn tijd komt en mijn genre zou moeten zijn. Huh?
Ontdek meer van ivo-habets.nl
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.